Τοποθέτηση Έρματος & Κόντρα Καρένα

Το χυτήριο, στον Πειραιά, όπου κατασκευάστηκαν τα μολύβια του έρματος, της "Φανερωμένης". Στο βάθος το καζάνι.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

Ένα από τα μολύβια.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Τα μολύβια σηκώνονται με το παλάγκο και φορτώνονται στο αυτοκίνητό μου.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Ο Reynaldo βοηθάει στο φόρτωμα.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Και τα τέσσερα μολύβια του έρματος έχουν φορτωθεί. Το συνολικό τους βάρος ανέρχεται στα 1.000 kg.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Στη φωτογραφία αυτή, φαίνονται οι εγκοπές για το θηλύκωμα των μολυβιών του έρματος.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Το BLAZER καθισμένο, από το βάρος των μολυβιών, αλλά υπερήφανο που συμβάλει και αυτό στο έργο της τοποθέτησης έρματος στην “Φανερωμένη”.

Πειραιάς, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Πίσω στο ναυπηγείο και στην “Φανερωμένη”. Η διαδικασία της τοποθέτησης των μολυβιών έχει ξεκινήσει. Ο Δημήτρης Πράσινος, από τους βασικούς συντελεστές του έργου.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Με υδραυλικό γρύλο, σηκώνεται και οδηγείται στη θέση του το κάθε μολύβι, το βάρος του οποίου είναι 250 kg.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Εδώ φαίνεται το θηλύκωμα των μολυβιών του έρματος.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Ο Δημητράκης, γιός του μάστρο-Σπύρου Κουπετώρη, από τους νεώτερους της οικογένειας, ο οποίος συμμετέχει ενεργά στην διατήρηση της παράδοσης.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Ο Δημήτρης Πράσινος, ανοίγει μια τρύπα στο μολύβι, η οποία θα συνεχιστεί στην καρένα και θα καταλήξει τρυπώντας και το σωτρόπι. Το άνοιγμα αυτό δημιουργείται για να περάσει εν συνεχεία η τζαβέτα.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Το τρυπάνι που χρησιμοποιείται για αυτή την εργασία είναι πολύ μακρύ. Έτσι λοιπόν το διάστημα μεταξύ των μολυβιών και του εδάφους δεν επαρκούσε. Η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως φαίνεται και από την φωτογραφία, είναι να σκαφθεί το έδαφος κάτω από την καρένα, για να χωρέσει το μακρύ τρυπάνι.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Το έργο αυτό, ως κρίσιμο, το διεκπεραίωσαν ο μάστρο-Σπύρος Κουπετώρης μαζί με τον Δημήτρη Πράσινο ως πρωτομάστορες της οικογένειας.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Τα μολύβια έχουν τοποθετηθεί και στερεωθεί στη θέση τους. Επίσης έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία του τρυπήματος μολυβιών, καρένας και σωτροπιού.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Μετά την ολοκλήρωση των ανωτέρω εργασιών, σειρά έχουν οι τζαβέτες. Οι τζαβέτες διαπερνούν τα μολύβια, την καρένα και το σωτρόπι. Στηρίζουν τα μολύβια και ενισχύουν την στήριξη της καρένας. Ανάλογες τζαβέτες έχουν τοποθετηθεί πριν τα μολύβια, για να συγκρατούν την καρένα.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Η στήριξη των μολυβιών με τις τζαβέτες έχει ολοκληρωθεί! Το κενό που δημιουργείται μπροστά και πίσω από τα μολύβια συμπληρώνεται με δοκάρι αναλόγων διαστάσεων που αποτελεί το ξύλινο τμήμα της κόντρα καρένας.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Το ξύλινο κομμάτι της κόντρα καρένας έχει τοποθετηθεί, στο πρυμναίο τμήμα της.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Το ξύλινο κομμάτι της κόντρα καρένας έχει τοποθετηθεί, στο πρυμναίο τμήμα της.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Ο Γιώργος Καραγιάννης καρφώνει με μεγάλα καρφιά την κόντρα καρένα.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Με την ολοκλήρωση όλων των ανωτέρω εργασιών, ακολουθεί βάψιμο των σεντινών με μίνιο.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Παράλληλα, ο Ντίνος Γαϊτανιός μαζί με τον πατέρα του μάστρο-Λευτέρη συνεχίζουν το βάψιμο ολόκληρου του σκάφους. (έξαλα και ύφαλα) Εδώ ο Ντίνος.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Ο Reynaldo έχει αναλάβει το δύσκολο έργο του βαψίματος των σεντινών.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Το βάψιμο των σεντινών προχωρεί ικανοποιητικά. Εδώ το τμήμα κάτω από την μηχανή, η οποία έχει πάει διακοπές στο συνεργείο -μηχανουργείο των αδελφών Μπεκατώρων.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)

 

 

Οι σεντίνες βαμμένες, έτοιμες. Με το βάψιμο των σεντινών, ολοκληρώθηκε το έργο της αντικατάστασης της καρένας και της τοποθέτησης έρματος, της “Φανερωμένης”.

Σαλαμίνα, Απρίλιος 1992

(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)