Θεοφάνεια

Την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων του 1989 προς 1990 μου ζητήθηκε από το ναό της Κοίμησης Θεοτόκου Δικηγορικών Γλυφάδας να διαθέσω τη “Φανερωμένη” για τον επικείμενο Αγιασμό των υδάτων.

Ο πατέρας Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος, η ψυχή της εκκλησίας, τον οποίο σέβομαι και εκτιμώ ιδιαίτερα, έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Κωνσταντινούπολη και επιθυμούσε να μεταφέρει το έθιμο της τελετής του Αγιασμού όπως γινόταν στην ιδιαίτερη πατρίδα του παλαιότερα.

Ο ιερέας, μαζί με τους ψάλτες, τα λάβαρα και τα εξαπτέρυγα, επιβιβάζονταν σε κάποιο καΐκι το οποίο απομακρύνονταν λίγο από την προκυμαία και εν συνεχεία την δεδομένη στιγμή έριχνε τον Σταυρό στα νερά του Βοσπόρου. Ακολούθως οι νέοι που μέχρι εκείνη την στιγμή περίμεναν στην ξηρά, βουτούσαν στη θάλασσα προκειμένου να πιάσουν τον Σταυρό. Όλοι οι πιστοί παρακολουθούσαν από την προκυμαία.

Το έθιμο αυτό ήθελε ο πατέρας Κωνσταντίνος να το αναβιώσει στην Γλυφάδα.

Θεώρησα τιμή μου που μου έγινε αυτή η πρόταση και με μεγάλη χαρά δέχτηκα.

Πράγματι, η τελετή έγινε σύμφωνα με το έθιμο της Πόλης, ο πατέρας Κωνσταντίνος μαζί με τους ψάλτες και τα παπαδάκια επιβιβάστηκε στη “Φανερωμένη” από την 4η Μαρίνα και βγήκαμε λίγο έξω από το λιμάνι από όπου και ρίχτηκε ο Σταυρός. Ακολούθως οι νέοι οι οποίοι μέχρι εκείνη την στιγμή περίμεναν στα βραχάκια, βούτηξαν στη θάλασσα της Γλυφάδας και ένας τους έπιασε τον Σταυρό.

Ήταν μία πολύ συγκινητική μέρα.