Θεοφάνεια
Την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων 1989 προς 1990, μου ζητήθηκε από το Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Δικηγορικών Γλυφάδας να διαθέσω τη “Φανερωμένη” για τον επικείμενο Αγιασμό των υδάτων.
Ο πατέρας Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος, η ψυχή της εκκλησίας, τον οποίο σέβομαι και εκτιμώ ιδιαιτέρως, έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Κωνσταντινούπολη. Επιθυμούσε λοιπόν, να μεταφέρει το έθιμο της τελετής του Αγιασμού των υδάτων όπως γινόταν στην ιδιαίτερη πατρίδα του παλαιότερα. Ο ιερέας, μαζί με τους ψάλτες, τα λάβαρα και τα εξαπτέρυγα, επιβιβάζονταν σε κάποιο καΐκι το οποίο απομακρυνόταν λίγο από την προκυμαία και εν συνεχεία την δεδομένη στιγμή έριχνε τον Σταυρό στα νερά του Βοσπόρου. Ακολούθως, οι νέοι που μέχρι εκείνη την στιγμή περίμεναν στην ξηρά, βουτούσαν στη θάλασσα προκειμένου να πιάσουν τον Σταυρό. Όλοι οι πιστοί παρακολουθούσαν από την προκυμαία.
Το έθιμο αυτό, ήθελε να αναβιώσει ο πατέρας Κωνσταντίνος στην Γλυφάδα. Θεώρησα τιμή μου που μου έγινε αυτή η πρόταση και δέχτηκα με μεγάλη χαρά.
Πράγματι, η τελετή έγινε σύμφωνα με το έθιμο της Πόλης. Ο πατέρας Κωνσταντίνος μαζί με τους ψάλτες και τα παπαδάκια επιβιβάστηκαν στη “Φανερωμένη” από την 4η Μαρίνα και βγήκαμε λίγο έξω από το λιμάνι από όπου και ρίχτηκε ο Σταυρός. Ακολούθως οι νέοι, οι οποίοι μέχρι εκείνη την στιγμή περίμεναν στα βραχάκια, βούτηξαν στη θάλασσα της Γλυφάδας και ένας από αυτούς, έπιασε τον Σταυρό.
Ήταν μία πολύ συγκινητική ημέρα.
Γλυφάδα, Ιανουάριος 1990
(Φωτογραφικό αρχείο Νίκου Ε. Ρηγινού)